وحید رضا زارع مهرجردی
فضا در تاریخ سرکوب، با جا به جایی دیوانه وار چهار چهارپایه ی چوبی ـ که فرم فریبنده ی آن چندان بکر هم نیست ـ ساخته نمی شود بلکه این فرم دکوراتیو اجرایی، ضربه ی مهلکی به نوع کارایی این تآتر می زند؛ همچون تنی که با روحش تناقض دارد.
زبانی بورژوایی با نوعی تجمل پنهان در فرم اجرا ـ که زینت و زیبایی خود را به رخ می کشد ـ می خواهد سخن از درد بزند اما این گونه سخنی از این سخنگو، بر کدام دل به راستی و صداقت خواهد نشست و نشات تناقض همین جاست: دیکتاتوری ای که می خواهد دموکراسی متنوع سبک ها و شیوه ها را بی توجه به ربط منطقی شان داشته باشد.
ادامه مطلب ...آرتو و تآتر شقاوت
گرد آوری: مجید سرنی زاده
آنتونن آرتو، متولد 4 سپتامبر 1896 در مارسی، متوفی در 4 مارس 1948.
وی پیامبری بی قداست بود که بصیرت و دیده وری و غیب آموزیش از درون بینی و اِشراق نشاَت می گرفت، خواستار رهایی از هر قید و بندی بود: سلطه نیاکان، جبر جامعه، اقتدار دانش و فرهنگ و مقتضیات دست و پا گیر زیست و تنگنای جسم.
برای آرتو، تآتر که علاوه بر کلام و متن یعنی شعر شامل موسیقی و رقص و نقد حالت پیکر و تن نیز هست، جامع ترین و کلی‌ترین هنرهاست.
ادامه مطلب ...
هیچ کسی در جشنواره ی تآتر سراسری امسال، سکه ی تمام بهار آزادی جایزه نگرفت. (بدون شرح)
ورک شاپ تآتر نیوز: این پاراگراف را که دارم می نویسم بی اختیار به خاطرات دبستان می روم.
پاراگراف: « طبق قانون جدید مرکز سیاست گذاری هنرهای نمایشی امسال در جشنواره ی تآتر سراسری، هیچ کسی جایزه ی سکه ی تمام بهار آزادی نگرفت ».
اگر می گویم یاد دبستان می اُفتم البته به خاطر این است که مادرم هر از گاهی، هدیه ای می آورد به دبستان تا به من جایزه بدهند و..
این قانون1 که طبق آن امسال در هیچ جشنواره ی سراسری، کسی جایزه ی سکه ی تمام بهار آزادی تآتر نگرفت، لابد مخالفانی هم دارد که ناراحتند اما باید در عمل ثابت شود که تا چه حد از ضربه هایی که جشنواره ها به تآتر می زنند را کم می کند...ولی من خوشحال می شدم از بس که جایزه می گرفتم؛ حتی بعضی بچه های کلاس به من حسودی می کردند ولی من می دونستم که این جایزه ها را مادرم آورده، راستی! در جشنواره ی سراسری سکه ی تمام بهار آزادی، امسال کسی تآتر نگرفت.
پاورقی:
1. قانون جدیدی که طبق آن امسال هیچ کسی در جشنواره ی سراسری تآتر، جایزه ی سکه ی تمام بهار آزادی نگرفت.
روی صحنه Avan Sen
(18مهرماه تا 21بهمن وچهار نمایش)
ـ تآتر کارگاه در روزهای 18مهر تا 1آبان آذر (مصادف با ماه رمضان)، نمایش عمومی «خانه ی عروسک من» به کارگردانی «مهدی عطایی دریایی» را با اجرا در شهرستان میناب به پایان رساند.
ـ «صفر درجه زیر صفر در گرما»، نوشته ی «یاسین بهرامی» و کار مشترک وی با«علی ذاکری» از گروه تآتر تارس به مدت هفت روز از روزهای پایانی آذرماه به نمایش گذاشته شد.
ـ دی ماه با «دندان کرم» به کارگردانی «جواد انصاری زاده» و با انرژی گروه تآتر صورتک برپا بود.
ـ شنبه؛ 17 تا 21 بهمن ماه، «شهرک الفبا» نوشته ی «جهانگیر میرزاده» و به کارگردانی «محسن ذهتابی» از گروه تآتر سیل، در سالن شهید مرتضی آوینی بندرعباس... به روی صحنه رفت.
پشت صحنه Back Sen
(7بهمن تا 26اسفند و سه جشن واره ی تآتر)
ـ نمایشگاه عکس های «حسن بردال» از شانزدهمین جشنواره ی تآتر استان، به دلیل عدم مساعدت اداره ی کل فرهنگ و ارشاد اسلامی، افتتاح نشد.
ـ اولین جشنواره ی موسیقی محلی و چهارمین جشنواره ی تآتر خیابانی استان هرمزگان در قالب فستیوالی مشترک، 7 الی 9 بهمن در شهرستان بندرلنگه برگزار شد.
ـ هفتمین جشنواره ی تآتر شهرستان رودان، 20 تا 22 بهمن ماه به صورت غیر رقابتی برپا گردید.
ـ دومین دوره از مجلس خوانی منولوگ (بودن یا نبودن)، 25 تا 27 اسفند ماه در سطح استانی برپا خواهد شد؛ میزبان این دوره از جشنواره، بندرعباس خواهد بود.
یکشنبه ی یکی از هفته های دی ماه سرد و خشک هشتاد و سه خورشیدی مورخه ی سیزدهم؛ مصادف با آخرین بازبینی از تآتر« تاریخ سرکوب» در محل سالن شهید فرهنگسرای آوینی بندرعباس بود که...
طرح این اتفاق از چندین جنبه جالب است:
ابتدا، رقمی ست با پنج تا که تعداد بازبینی های این نمایش را نشان می دهد و همزمان با همین رقم مفلوک، رکورد بازبینی های تا کنون یک کار تآتر شکسته شد!
اپرای پکن به شکلی نمایشی اطلاق می شود که در اواخر قرن هجدهم میلادی در چین پدید آمد. این نمایش متشکل از نیمی بازی، نیمی خواندن، پانتومیم و رقص است. نمایش نامه های این سبک تآتر از حکایات و افسانه های خیالی گرفته شده است. در این نمایش بیانگری شخصی به دقت در قالب اطور، لباس و گریم رنگ ها و تعدادی وسایل ساده صحنه ای رمز گذاری شده است.
در اپرای پکن پنج نوع نقش وجود دارد: الف) نقش های مردانه (شنگ) ب) نقش های نظامی (وه شنگ) پ) چهره های رنگ شده (جینگ) ت) نقش های زنانه (دان) د) دلقک ها (چو).
ادامه مطلب ...
بیومکانیک مطالبی برای تعلیم بازیگر است که مه یر هولد کمی پس انقلاب اُکتبر آن را ابداع کرد. با وجودی که این نظام بسیاری از اوقات به درستی درک نشد، اما به خاطر موقعیت ممتاز مه یر هولد به عنوان برجسته ترین کارگردان انقلابی و آوانگارد در دهه بیست و سی توجه زیادی را به خود جلب کرد.
چهار سال پس از انقلاب همپای اضمحلال جریان نمایش های پر جمعیت، کم کم نشانه های اُفت کیفیت در تآترهای پرولتاریایی آشکار شد. مه یو هولد که اهمیت بسیار زیادی برای گسترش این گروه های تآتری کارگری ـ هم به عنوان ابزاری آموزشی و اجتماعی برای توده‌ها و هم به عنوان حفاظی در برابر تآتر آکادامیک بورژوایی ـ قایل بود، از تلاش‌های نسنجیده و بی ثمر آن ها در زمینه بازیگری بسیار ناخرسند بود.
در این ستون چند پیشنهاد کارگاه را برای نقد یک اثر هنری, از منظر اورلی هولتن نگارنده‌ی کتاب "تآتر, آیینه‌ی طبیعت" خواهید خواند و امید ماست که این راه گشا باشد.
مرحله اول مرحله کشف معیارهایی است که اثر مورد نظر به وسیله آن ها قضاوت می شود و در مرحله دوم معیارهای کشف شده‌ی مرحله اول در رابطه با اثر مورد نظر به کار گرفته می شوند.
لازمه کشف معیارهای مختلف این است که بدانیم هنرمند تآتر در صدد چیست؟ فرآیندها و مشکلات موجود در انجام آن کار را بهتر درک کنیم .
ادامه مطلب ...وحید رضا زارع مهرجردی (ورزا مهر)
چی شد که تصمیم گرفتید برای بار دیگر لذت اجرای یک تآتر را تجربه کنید؟
دلایل مختلفی وجود داشت. شاید دلیل اول این بود که احساس می کردم اجرای یک کار خارجی سال‌هاست که جاش خالی مونده و می‌خواستم شروع کننده ی این بخش از نقیصه ای باشم که در تآتر استان وجود داشت. همیشه در مراحل مهمی که احساس می کردم تآتر ما به آن نیاز داره، آغاز کننده بوده ام؛ چه در ارتباط با حضور در جشنواره های غیر استانی و جشنواره ی فجر، چه تغییر در شیوه ی اجرایی نمایش‌های بومی با نحوه ی بیان دیالوگ ها به گویش محلی و چه درمسایل دیگری که اکنون به ذهنم خطور نمی کنه... و اما در مورد اجرای «خانه عروسک من» احساس می کردم فاصله ای بین جوان های تآتری امروز یا حتی پیشکسوتان و کار کرده های دیروز با کارهای نوعا کلاسیک و متون خارجی وجود داره؛ با این کار خواستم که انگیزه ای در دیگر جوان ها به وجود بیارم. البته به این معنی نیست که دیگران کار نکرده باشند، اما به صورت جدی و به صورت یک کار ماندگار که بتواند با تاکیدی خاص و با حساب و کتاب دقیقی انجام بگیره، متاسفانه وجود نداشت. پس وظیفه خودم دونستم که این خدمت را به تآتر استانم بکنم.
گریم در تآتر (مهین میهن)
از زمان‌های کهن چنین تصور شده است که میان خصوصیات اخلاقی و اعضا و خطوط چهره رابطه ای وجود دارد. آنچه مسلم است خصــوصیـات درونـی و نیــز زندگی روزمره افراد کم و بیش بر خطوط و حجم های چهره شان اثر می گذارد و با مشاهده چهره افراد تا حدودی می توان به شخصیت درونی شان پی برد. همان‌گونه که خصوصیات درونی افراد با هم متفاوت است, خطوط و حجم‌های چهره ها نیز با یکدیگر فرق کلی دارد.