اپرای پکن به شکلی نمایشی اطلاق می شود که در اواخر قرن هجدهم میلادی در چین پدید آمد. این نمایش متشکل از نیمی بازی، نیمی خواندن، پانتومیم و رقص است. نمایش نامه های این سبک تآتر از حکایات و افسانه های خیالی گرفته شده است. در این نمایش بیانگری شخصی به دقت در قالب اطور، لباس و گریم رنگ ها و تعدادی وسایل ساده صحنه ای رمز گذاری شده است.
در اپرای پکن پنج نوع نقش وجود دارد: الف) نقش های مردانه (شنگ) ب) نقش های نظامی (وه شنگ) پ) چهره های رنگ شده (جینگ) ت) نقش های زنانه (دان) د) دلقک ها (چو).
ادامه مطلب ...
بیومکانیک مطالبی برای تعلیم بازیگر است که مه یر هولد کمی پس انقلاب اُکتبر آن را ابداع کرد. با وجودی که این نظام بسیاری از اوقات به درستی درک نشد، اما به خاطر موقعیت ممتاز مه یر هولد به عنوان برجسته ترین کارگردان انقلابی و آوانگارد در دهه بیست و سی توجه زیادی را به خود جلب کرد.
چهار سال پس از انقلاب همپای اضمحلال جریان نمایش های پر جمعیت، کم کم نشانه های اُفت کیفیت در تآترهای پرولتاریایی آشکار شد. مه یو هولد که اهمیت بسیار زیادی برای گسترش این گروه های تآتری کارگری ـ هم به عنوان ابزاری آموزشی و اجتماعی برای توده‌ها و هم به عنوان حفاظی در برابر تآتر آکادامیک بورژوایی ـ قایل بود، از تلاش‌های نسنجیده و بی ثمر آن ها در زمینه بازیگری بسیار ناخرسند بود.
در این ستون چند پیشنهاد کارگاه را برای نقد یک اثر هنری, از منظر اورلی هولتن نگارنده‌ی کتاب "تآتر, آیینه‌ی طبیعت" خواهید خواند و امید ماست که این راه گشا باشد.
مرحله اول مرحله کشف معیارهایی است که اثر مورد نظر به وسیله آن ها قضاوت می شود و در مرحله دوم معیارهای کشف شده‌ی مرحله اول در رابطه با اثر مورد نظر به کار گرفته می شوند.
لازمه کشف معیارهای مختلف این است که بدانیم هنرمند تآتر در صدد چیست؟ فرآیندها و مشکلات موجود در انجام آن کار را بهتر درک کنیم .
ادامه مطلب ...وحید رضا زارع مهرجردی (ورزا مهر)
چی شد که تصمیم گرفتید برای بار دیگر لذت اجرای یک تآتر را تجربه کنید؟
دلایل مختلفی وجود داشت. شاید دلیل اول این بود که احساس می کردم اجرای یک کار خارجی سال‌هاست که جاش خالی مونده و می‌خواستم شروع کننده ی این بخش از نقیصه ای باشم که در تآتر استان وجود داشت. همیشه در مراحل مهمی که احساس می کردم تآتر ما به آن نیاز داره، آغاز کننده بوده ام؛ چه در ارتباط با حضور در جشنواره های غیر استانی و جشنواره ی فجر، چه تغییر در شیوه ی اجرایی نمایش‌های بومی با نحوه ی بیان دیالوگ ها به گویش محلی و چه درمسایل دیگری که اکنون به ذهنم خطور نمی کنه... و اما در مورد اجرای «خانه عروسک من» احساس می کردم فاصله ای بین جوان های تآتری امروز یا حتی پیشکسوتان و کار کرده های دیروز با کارهای نوعا کلاسیک و متون خارجی وجود داره؛ با این کار خواستم که انگیزه ای در دیگر جوان ها به وجود بیارم. البته به این معنی نیست که دیگران کار نکرده باشند، اما به صورت جدی و به صورت یک کار ماندگار که بتواند با تاکیدی خاص و با حساب و کتاب دقیقی انجام بگیره، متاسفانه وجود نداشت. پس وظیفه خودم دونستم که این خدمت را به تآتر استانم بکنم.
گریم در تآتر (مهین میهن)
از زمان‌های کهن چنین تصور شده است که میان خصوصیات اخلاقی و اعضا و خطوط چهره رابطه ای وجود دارد. آنچه مسلم است خصــوصیـات درونـی و نیــز زندگی روزمره افراد کم و بیش بر خطوط و حجم های چهره شان اثر می گذارد و با مشاهده چهره افراد تا حدودی می توان به شخصیت درونی شان پی برد. همان‌گونه که خصوصیات درونی افراد با هم متفاوت است, خطوط و حجم‌های چهره ها نیز با یکدیگر فرق کلی دارد.
منبع: مجید سرنی زاده
چندی پیش در یکی از روزهای گرم تابستان بندرعباس با کابوسی دهشتناک از خواب برخواستم و به سرعت با مرکز بحران‌های اجتماعی تماس گرفتم. یک بحران عظیم, بحرانی که هنر اجتماعی ما دچار آنست... بحران مردگی تآتر! شاید این سخن با وجود پیشرفت‌های عظیمی که در زمینه اجرا, چه در بازیگری و چه در طراحی ها و کارگردانی به دست آمده گزاف به نظر آید, اما این یک احساس است. ابتدا برای اینکه به منشا این احساس پی ببرم خواستم تعریفی از تآتر بیابم.
ادامه مطلب ...منبع: ورزا مهر
مهدی عطایی دریایی
متولد 2مهر 1336 در بندرعباس
عطایی برای اولین بار به عنوان بازیگر در نمایش «گلدونه خانم» (1353)نوشته‌ی اسماعیل خلج و به کارگردانی جواد سمیعیان به روی صحنه آمد و پس از آن در نمایش‌های خانه‌ی «بارانی»، «پاتلن وکیل»، «پاتوق» و چندین نمایش دیگر حضور یافت.
نوجوانی عطایی با حضور فعال در نمایش‌های رادیویی (در کسوت نویسنده، بازیگر، کارگردان و مجری) گذشت. او بازیگر و نمایش‌نامه نویس برگزیده دانش‌آموزان سراسر استان در سال‌های 53 ـ1356 بود و در این دوران به سرودن چند شعر بلند بومی پرداخت که در سال 1355 بر اساس یکی از این اشعار، اولین کلیپ منصور نعیمی ساخته شد.