TEATHRE MAN / آقای تیاتر : مهدی عطایی دریایی

منبع: ورزا مهر   

مهدی عطایی دریایی

متولد 2مهر 1336 در بندرعباس

عطایی برای اولین بار به عنوان بازیگر در نمایش «گلدونه خانم» (1353)نوشته‌ی اسماعیل خلج و به کارگردانی جواد سمیعیان به روی صحنه آمد و پس از آن در نمایش‌های خانه‌ی «بارانی»، «پاتلن وکیل»، «پاتوق» و چندین نمایش دیگر حضور یافت.

نوجوانی عطایی با حضور فعال در نمایش‌های رادیویی (در کسوت نویسنده، بازیگر، کارگردان و مجری) گذشت. او بازیگر و نمایش‌نامه‌ نویس برگزیده دانش‌آموزان سراسر استان در سال‌های 53 ـ1356 بود و در این دوران به سرودن چند شعر بلند بومی پرداخت که در سال 1355 بر اساس یکی از این اشعار، اولین کلیپ منصور نعیمی ساخته شد.

«پنالو» اولین نمایش نامه‌ی عطایی ست که آن را در سال 1354 نگاشت. این نمایش‌نامه، متن برگزیده‌ی جشنواره‌ی هنر شیراز شد و به دنبال آن شخص علی نصیریان وی را کتبا به عنوان نویسنده‌ی جوان به جشنواره دعوت کرد که به دلایل سیاسی نتوانست شرکت کند.

نمایش «پنالو» در سال 1355 به کارگردانی غلامعباس سنگر زاده اجرا شد که عطایی در این کار به عنوان بازیگر حضور داشت و در همان سال به صورت نمایش تلویزیونی در بندرعباس ضبط شد و ورسیون دوم نمایش که کارگردانی و بازیگری آن را خودش بر عهده داشت به عنوان افتتاحیه‌ی مجموعه‌ی برکه‌ها اجرا شد.

وی در سال 1355 با به عضویت در آمدن در سینمای آزاد وقت به مسئولیت آقای نعیمی، چهار فیلم کوتاه ـ سرانجام (1355)، فقط یک راه (1355)، تعلق (1356) و بی‌بری (1356)ـ را ساخت. فیلم «تعلق» به جشنواره‌ی سینمای آزاد مشهد راه یافت و با ساخت «بی بری» برای اولین بار بود که یک فیلم 8 میلی متری با دو دوربین فیلم برداری می‌شد. پس از آن نیز در چند فیلم داستانی از جمله «چهاردهمی» اثر منصور نعیمی به ایفای نقش پرداخت.

سال 58 یادآور «توره» اولین نمایش نامه‌ی عطایی پس از انقلاب است. بعد از آن نیز با تشکیل گروه هنری توحید در بندرعباس، بیش از سی نمایش را به روی صحنه برد. «دقیانوس امپراطور شهر اُفِسوس»، «برویم شهر خدا» نوشته‌ی محمد علی قویدل، «حسن و محبوبه»، «چهارصد شب در راه» و «شکوه سلیمان» از جمله نمایش های این سال ها هستند.

«شکوه سلیمان» برای اولین بار به جشنواره‌ی فجر (چهارمین دوره ـ 1364) راه یافت که در تالار محراب تهران اجرا شد.

عطایی در خلال این سال‌ها به تهیه‌ی نمایش‌ها و برنامه‌های رادیویی، تلویزیونی می‌پرداخت و سپس در سال  1365 به تهران مهاجرت کرد.

مسئولیت تآتر جهاد دانشگاهی تربیت معلم تهران و کسب آموزش از اساتید گوناگون و گروه‌های مختلف از جمله مشغولیت‌های این نویسنده، بازیگر و کارگردان در سال‌های 65 ـ1370 بود.

«پنالو» با نگرشی جدید در بازنویسی مجدد، در تهران اجرا شد و لوح تقدیر مسابقه‌ی دانشجویی را اخذ نمود و نمایش‌های «رستگار کعبه» و «هفت شب باران» را نیز به روی صحنه برد. نمایش «رستگار کعبه»به سومین جشنواره‌ی تآتر دانشجویی مشهد راه یافت و موفق به کسب دوازده جایزه از جهاد دانشگاهی و... شد. همچنین متن نمایشنامه جهت ضبط سریال تلویزیونی پذیرفته گردید که با بازگشت عطایی به بندرعباس، ساخته نشد.

با بازگشت، به عنوان نایب رییس انجمن نمایش بندرعباس انتخاب شد و در سال 1372 با بازی در «چهارمین نامه» نوشته و کار جمشید خانیان،  برگزیده‌ی بازیگری مرد در جشنواره تآتر استانی گردید.

شرکت در جشنواره‌ی نهم استانی با نمایش‌های «زینب»، «ماه بانو» و «زیر صفر» و اخذ بهترین نویسندگی با نمایش‌های «ماه بانو» به کارگردانی عبدالرضا بلوچ نژاد ـ «در ستایش زندگی» به کارگردانی فریده پوراسماعیلی ـ و «حیدر»، از دستاورد‌های این سال‌هاست.

عطایی با اجرای نمایش «قاسم» و با دریافت عناوین بهترین بازیگری، کارگردانی و نویسندگی در جشنواره‌ی هشتم استانی و نیز اخذ بهترین و برترین بازیگری زن در جشنواره‌ی منطقه‌ای کرمان به جشنواره‌ی فجر راه یافت که به دلیل آسیب دیدگی بازیگر نمایش در جریان تمرین، در بخش مسابقه اجرا نشد.

عمده فعالیت عطایی در سال‌های76 تا 1381 تشکیل کلاس‌های آموزش بازیگری در بندرعباس بود و نمایش‌نامه‌ های «برده»، «پشت ماهی»، «لیلا» و «به زار بگویید نخواند» محصول این دوره از زندگی اوست.

او همچنین مسئولیت گروه نمایش رادیویی صدای مرکز خلیج فارس، نویسندگی و کارگردانی چند نمایش تلویزیونی در شبکه‌ی استانی و داوری جشنواره‌های دانش آموزی، کوتاه، منولوگ و استانی را بر عهده داشت.

مهدی عطایی دریایی هم اکنون در تدارک آخرین اثر خود با عنوان «خانه‌ی عروسک من» که برداشتی ست آزاد از «خانه‌ی عروسک» اثر هنریک ایبسن، می‌باشد.

مهم ترین آثار دریایی به شرح زیر می باشند:

پنالو ـ سه بار بازنویسی شد (1354)، چهارصد شب در راه (1358) ، حسن و محبوبه ـ بر گرفته از داستان حسن و محبوبه اثر دکتر شریعتی (1359) ، نهضت حروفیه ـ مکتوب (1359) ، کوثر دختر مهاجر (1361) ، میثم تمار [میوه‌ی نخل] ـ بازنویسی شد (1361) ، عروج کارگر (1362) ، دقیانوس امپراطور شهر اُفِسوس [اصحاب کهف] ـ بازنویسی شد (1362) ، شکوه سلیمان (1364) ، بر باد رفته (1368) ، آش بیوگی (1368) ، هفت شب باران (1369) ، سنجش موقعیت انسان (1369) ، قاسم (1373) ، ماه بانو (1373) ، زینب (1374) ، زیر صفر (1374) ، حیدر (1374) ، در ستایش زندگی (1374) ، پشت ماهی (1380) ، لیلا (1380) ، برده (1380)