یادداشت نخست

:: حسن کرمی

از چاپ اولین شعرم در یکی از جنگ‌های ادبی (بازار ادبی رشت) در سال 1345 تاکنون که گزیده‌ی حاضر را به چاپ سپرده ام ، سال‌های زیادی می‌گذرد. هر چند از آن پس و در دوران جوانی با انگیزه‌ی نام‌جویی به ارسال شعر و قصه‌هایی برای نشریات مختلف پرداختم و خام‌اندیشانه از دیدن چاپ آنها شادمان شدم ، اما چند سال بعد حوادثی پیش آمد که زندگی‌ام را متلاطم و آشفته و مرا دگرگون ساخت. گفتن از دلباختگی‌ها و عواطف و حالات لجام گسیخته‌ی آن دوران و حوادث ناخواسته‌ی دیگر، اکنون ضرورتی ندارد ، اما این حوادث که منجر به گرفتاری اجتماعی و التهابات روحی شدید گردید ، تا مدت‌ها مرا در گرداب یاس فرو برد. نومیدی مفرط و احساس عمیق تنهایی و شکست آرزوهای جوانی چندین بار مرا به خودکشی‌های ناموفق واداشت. سرانجام پس از بحران‌های روحی شدید ، با قصد جدی انتحار و از بین بردن هر نشانی از خود ، تمام نوشته‌های خود شامل شعر ، قصه ، مونوگرافی و فرهنگ مردم (که قطعاً بهترین آثار دوران جوانی‌ام شمرده می‌شدند) را متاسفانه طعمه‌ آتش ساختم بی آنکه موفق شوم به آنچه می‌خواستم دست یابم.

این حوادث از سال 1350 به بعد برایم فترتی طولانی به همراه داشت و به همین جهت از اشتیاق چاپ نوشته‌های خود و ارسال آنها برای مطبوعات دور افتادم و دل و دماغ این کار را از دست دادم. با این همه در طول این سال‌های متمادی هرگز از عشقم به مطالعه و نوشتن کاسته نشد. سال‌های جوانی با شتاب گذشتند و من نیز در مسیر زندگی و حوادث پس از آن لاجرم دگرگونی یافتم‌. سرانجام از سال 1374 به بعد باز هم به ارسال شعر و چاپ آنها در برخی نشریات پرداختم. انگیزه این بود که دیدم بعضی از شعرها و قصه های چاپ شده‌ام در نشریات سال‌های قبل مجدداً در چند فصلنامه و یادنامه یا مجموعه‌ها به چاپ رسیده که این امر مرا تا حدی به ارسال و چاپ کارهای تازه‌ی خود راغب ساخت. اکنون چندین سال است که گه‌گاه شعر ، قصه یا مقاله‌هایی از این قلم در نشریات محلی به چاپ می‌رسد. ولی با وجود این هرگز آنچنان عزم راسخ و اشتیاق کارسازی برای چاپ مجموعه آثار خود نداشته ام. غیر از دلزدگی و یاس احساس تردید نسبت به ارزش آثارم شاید مهمترین دلیل طفره رفتن و خودداری‌ام از ارائه و چاپ مجموعه‌ی مستقلی بوده است که می‌باید سال‌ها پیش به آن می‌پرداختم. اما سرانجام با اصرار برخی دوستان دریافتم که تنها وسیله‌ی رهایی از تردید و تشخیص ارزش یا عدم ارزش هنری کارهایم ، جمع‌آوری مجموعه یا گزیده‌یی از آنها و سپردنشان به چاپ است.