متن باز

 :: احمد کارگران

مراقبه بودا در مقابل تلویزیون چیزی بیش از یک تصور یا تصویر بجا مانده در ذهن خواهد بود اگر کنش  شخصی یا جمعی خرد امروزین را جایگزین سلسله ای از تنیده های بافت تصویری نمائیم ، بافت تصویری چشم جمعی انسان در دوران کنونی مشتمل بر مجموعه ای از داده های پرتاب شده به سوی اوست ، این پرتاب به شکل سرسرسام آور و سریع ، هجوم آورنده اند ، اطلاعات مهمترین ویژگی عصر رسانه در دخل ، تصرف و تغییر اذهان جمعی است و مدیریت این اطلاعات چیدمان و برنامه های راهبردی آن موثرترین و کارآمد ترین شیوه کنترل در حوزه بسط و گستره آن .

تصور لحظه ای جابجایی مکانی در موقعیت بودای این اثر با مخاطب ، تعمیمی درست و ممکن در زمان کنونی است ، این پارادوکس ممکن در رویارویی مراقبه معنوی انسان با وسیله ای با قدرت (محصولی بیش از یک محصول) واقعیت یا رویدادی نزدیک و ملموس است  که در مماس با رگه های حسی و دریافتی ما قرار دارد ، آنچه در این بین از سیالیتی شفاف  و نامحدود شکل گرفته ( همان نقطه قابل تامل) حضوری است  در حد فاصل بین بودا و تلویزیون.

این حضور (کوتاه ولی گسترده و غیر مشهود) نکته کلیدی این اثر چیدمان (اینستالیشن) است ، در تاویلی ساختاری می توان پرتاب متقابل متاثرات از سوی یکی بر دیگری را به لحاظ خطی به روشنی معین کرد این خط تعیین در شکل ساده آن فشار انتقال از سوی تلویزیون را تشدید می نماید ، شدت این پرتاب البته در یک سوی عنصر (تلویزیون، بعنوان نماد یا نشانه معلوم با ویژگی مشخصه ی یک خط انتقال یکسویه) قابل پذیرش تر خواهد بود ، اما حضور خود عنصر مقابل (بودا) در آن، بر چالش نگرش می افزاید ، در این گردش خطی برخورد و باز برخورد شکل دهنده ی سیکلی نامحدود است که شدت و ضعف آن همواره در حال جابجایی است، اما از دیدگاه ساخت شکن (دیکانستراکشن) این فاصل در حدود اوج یا فرود مشخص نیست و در موقعیتی ارجاعی یا استدلالی نمی گنجد ، بودا شامل همه گونه ها، نژادها ، بینش ها، تفکرات و ایدئولوژی هایی است  که به نوعی در معرض عنصر مقابل قرار دارند، این نماد از گونه ای مشخص فرا می رود ارجاع آن به مسلک یا مرجعی مشخص بسنده نمی کند و بیش از هر چیز آنچه نمایان است ویژگی فاقد آغاز یا پایان و نقطه محور و مرکزیت در حدود حد فاصل است، بینشی گزینشی یا استدلالی در آن می تواند  بازتابی به متن دیگر و از متن دیگر به متون دیگری باشد.

بیاد بیاورید آنچه در حدود فاصل  شما با این وسیله می گذرد در یک نقطه زمانی محدود تا چه انتهایی سر در می آورد ، انتهایی به یک انتها و تا انتها …