یک شعر از شعله ایل بیگی پور

خانه

همیشه

قبل از به خانه رسیدن

به کوچه‌ی مان فکر می کنم

به خانه های بی در

             بی درخت

                     بی پنجره

که تا خانه‌ی ما ردیف شده اند

نه عزیزم!

ما که اصلاً خانه نداشتیم

بر می‌گردم

به نارونی که کوچه ای از آن می گذشت

و خانه ای که درخت بیدش

همیشه مجنون است !