شعر! آه، آری شعر
نوشته زیر نگاه اجمالی مرحوم حسن کرمی است با شعر و شاعران هرمزگانی که دارای کتاب بوده اند اگر چه شاید نگاه این چنین سریع و شتابان با شعر و مجموعه ی شاعران چندان پسندیده نباشد اما همین نگاه مختصر می تواند ما را با زاویه دید مردی که سال ها سکوت کرده است آشنا سازد که این هم خود غنیمتی است.
سعید آرمات
اولین مجموعه شعرخود «بر خاک مشتی پرنده» را درسال 1375به چاپ رسانده است. این مجموعه گزیده شعرهای او تا بیست سالگی است. به این مبنا او باید اکنون از مرز سی سالگی گذشته باشد. اومعلم مدارس راهنمایی بندرعباس است. ازدواج کرده و دارای یک فرزند است. دو سال قبل مجموعه‌ی دوم شعرهایش باعنوان: «صندلی خالی جای کدام سفراست» را روانه بازار کرده است.
سعید آرمات یکی از امیدهای شعر معاصر جنوب است، در شعرهای او می توان به رگه های درخشانی از شعر اجتماعی رسید، هرچند هنوز این مضامین از پروردگی و نیروی القائی نیرومندی برخوردار نیست اما او هنوز جوان است و آینده را پیش روی دارد. شعرهای آرمات رنگ و بوی جنوبی دارد و از دلبستگی او به فضای بومی و خصیصه‌های اقلیمی خبر می‌دهد.
راشد انصاری
همانگونه که خود می نویسد متولد سال1350 است و اکنون باید سی و دو ساله باشد. اولین مجموعه‌های آثار او «دغدغه های بی خیالی» سه سال قبل به چاپ رسیده است که شامل شعر و نثر و اکثراً طنز موزون است. راشد پرکار و فعال است و در نشریات محلی و مرکزی آثار طنزآمیز او به چاپ رسیده است. اخیرا دومین کتاب او با نام «مرد مشکوک» به چاپ رسیده است.
راشد می خواهد بعنوان طنز پرداز شناخته شود اما با همه‌ی اشتیاق و آرزو او نتوانسته به طنزی عمیق و هنرمندانه دست یابد با مطالعه‌ی آثار او به سادگی می توان دریافت که ذهنی هجوگرا و فکاهه نویس دارد و برای رسیدن به طنزی عمیق و اثرگذارمی باید از توان خلاقه‌ی بیشتر و درک و دریافتی تمیز و سریعتر از این برخوردار باشد. امید اینکه او روزی به این آرزوی خویش دست یابد.
موسی بندری
متولد تیرماه 1335 در بندرعباس، متأهل و دارای دو فرزند است. سال قبل اولین مجموعه شعرهایش به نام: «فعل‌هایی که در غیاب تو صرف می‌شود» به کتابفروشی‌ها راه یافت.
او می‌گوید آثاری در قصه و شعر آماده‌ی چاپ دارد که در آینده‌ی نزدیک به چاپ خواهند رسید.
«بندری» ازشاعران نسبتاً قدیمی تربندرعباس است. آثار او درنشریات محلی و مرکزی به چاپ رسیده و می‌رسد.
شعرهای او در مرز نیمائی و فرانیمائی و پست مدرن در نوسان است. ذهنیتی شخصی و متأثر از مدرنیسم زبان شعر او را از شفافیت و روشنی دور کرده است، او نیز مانند دیگر سرایندگان جوان از بار فرهنگی و اندوخته مطالعاتی نازلی بهره مند است. مشکلات اجتماعی و اقتصادی نیز از موانع بازدارنده است که او را از حرکت درمسیر آرزوهایش باز می‌دارد. عدم احاطه و آگاهی کامل بر مواریث فرهنگی وطن خود و جهان یکی از نواقص مشهود شاعران جوان و اوست. نوگرائی و کشش به سوی مدرنیسم متأسفانه برخی از شاعران جوان را با نفی گذشته و اهمیت ندادن به تجارب فرهنگی گذشتگان از ضرورت دست یابی به ذخایر ارزشمند ادبیات پیشین بازداشته است.
مجموعه‌ی این عوامل است که زبان شعر«بندری» و سایر شاعران امروز را ناتوان از ایجاد رابطه با خوانندگان نامفهوم و غریب می‌نمایاند.
امید این که با رفع این نواقص و کمبودها موسی بندری و شاعران جوان‌تر از او بتوانند جایگاه شایسته خویش را در ایران به دست آورند.
مهناز رحیم زاده
از بانوان شاعری است که به علت عدم تمایل به چاپ آثار خود و احتمالاً جدی نگرفتن آن گمنام و ناشناخته مانده است. مهناز معلم است ازدواج کرده ودارای دوفرزنداست. شعر او بدلیل عدم پختگی سهل الوصول و ساده به نظر می‌رسد. اما جنبه‌های قوی عاطفی به سروده های او وضعیتی مقبول می‌بخشد. مهناز در شعرهای خود تحت تأثیر فروغ و شاملو وشاعران محلی قدیمی‌تر از خود قراردارد.
