شعر / ستاره صالحی

تمام این گمان از حافظه من که بگذرد          تلخ تلخ

لیوان را نیمه       روی میز می گذارم

و این کمان را       که بر برقش دزدیده اند

دوباره می رسم به همان صفحه که            «همیشه رفتنت با لرزشی آغاز می شود»*

چشمم دوباره به همان لیوان می افتد

دزدی روزی عاشقت بود.

من کسی را سراغ دارم        و تو هم انکار می کنی

کمان این گمان      گمان این کمان

لیوان نصفه

            و تو

                        دوباره همان

*وامی ازشعر یزدان سلحشور